صفحه ی 23
دیروز در صفحه ی ۲۳ از کتاب اقلیما خوندم:
"چه زود دستمان را از عشق کوتاه کردند"
و البته در ادامه ش :
"ما مقصربودیم که راهشان دادیم "
..
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و یکم اردیبهشت ۱۳۹۱ ساعت 9:55 توسط م.سایه
|
سرتاپای خودم راکه خلاصه می کنم , می شوم قد یک کف دست خاک که ممکن بود یک تکه آجر باشد توی دیوار یک خانه , یا یک قلوه سنگ روی شانه ی یک کوه , یا مشتی سنگریزه تهِ تهِ اقیانوس , یا حتی خاک یک گلدان باشد, خاک همین گلدان پشت پنجره ...